Trwając przy Chrystusie, umacniajcie swoich braci w wierze, umacniajcie każdego napotkanego człowieka, bądźcie dla każdego świadkami wiary – zachęcał Generał Zakonu Paulinów, o. Arnold Chrapkowski, ojców, którzy świętowali 25- lecie kapłaństwa.
Dziś srebrny jubileusz obchodziło ośmiu paulinów: o. Michał Lukoszek, o. Bazyli Cendrowicz, o. Emanuel Matusiak, o. Dominik Byblewski, o. Jakub Zarzycki, o. Dariusz Nowicki, o. Beniamin Bąkowski, o. Mariusz Małkiński.
Dziękowali za swoje powołanie, prosili o wytrwałość, wierność Bogu, Maryi i człowiekowi. Najpiękniejsze jest sprawowanie każdego dnia Mszy św. z wiernymi, udzielanie sakramentów, bo święcenia kapłańskie nie są przyjmowane dla siebie, ale właśnie dla ludzi – podkreślali jubilaci.
Wikariusz Generalny Zakonu Paulinów, ojciec Michał Lukoszek zwrócił uwagę, że święcenia kapłańskie jako diakoni przyjmowali 10 czerwca w jubileuszowym 2000 roku.
- Swój srebrny jubileusz świętujemy również w Roku Jubileuszowym, który przebiega pod hasłem „Pielgrzymi Nadziei”. Nadzieja towarzyszy każdego dnia, jeżeli każdy dzień przeżywa się z Jezusem Chrystusem, bo to On jest naszą nadzieją. Kapłaństwo jest niesamowitym darem, bo to udział w kapłaństwie Jezusa Chrystusa. Im bardziej się kapłan angażuje w swoje kapłaństwo, tym bardziej czuje się umocniony na tej drodze – podkreślił o. Lukoszek. Paulin dodał, że w takim dniu towarzyszy przede wszystkim wdzięczność Matce Bożej i refleksja nad powołaniem. Zwracał uwagę na to, że kapłaństwo to wybranie i wyróżnienie, do którego trzeba zawsze podchodzić z wielką pokorą. Bo to nie własna zasługa, a dar od Pana Boga.
Ojciec Dariusz Nowicki przez dwadzieścia pięć lat posługiwał na różnych placówkach, jako katecheta, duszpasterz młodzieży, a przez ostanie pięć lat służył Maryi podczas peregrynacji.
- Od początku mojej drogi kapłańskiej towarzyszą mi słowa św. Pawła: Biada mi gdybym nie głosił Ewangelii. Staram się więc to czynić, tam gdzie Bóg chce, i do kogo chce. Jubileusz to zawsze taki moment, by dziękować za to, że można służyć Panu Bogu przez drugiego człowieka i drugiemu człowiekowi – powiedział paulin podkreślając, że szczególnie dziękuje za ostatnie pięć lat, kiedy towarzyszył Matce Bożej podczas peregrynacji. - Dziękuję za ten czas, kiedy mogłem pielgrzymować po wszystkich parafiach w Polsce. Bo to piękna służba Maryi, ale też doświadczenie tego jak ludzie są spragnieni obecności Boga przez Maryję. Dziękuję, że poprzez kapłaństwo mogłem być świadkiem małych i dużych cudów, łask, jakie ludzie doświadczają przez wstawiennictwo Maryi, właśnie w tym czasie nawiedzenia.
Prowincjał niemieckiej prowincji paulinów, o. Beniamin Bąkowski, podkreślił, że po dwudziestu pięciu latach kapłaństwa, dziś, dokonałby takiego samego wyboru, jeśli chodzi o jego drogę życiową, było by to i kapłaństwo i zakon Paulinów.
- Nie żałuję żadnego dnia w moim życiu, aczkolwiek czasami nie jest łatwo, pojawiały się różne doświadczenia życiowe, różne problemy, ale warto być wiernym. Warto dla Jezusa się poświęcić i powiedzieć mu tak. Duża część życia to jest poświęcenie się, bo powołania, nie otrzymuję dla samego siebie, ja jestem powołany do służby Kościołowi i ludziom. Przede wszystkim zadanie najważniejsze kapłana to są sakramenty święte. To jest coś, w czym nikt mnie nie może zastąpić, Msza św., spowiedź. To jest wielki dar w naszych rękach, ale ten dar jest nie dla nas, tylko dla całej wspólnoty Kościoła – podkreślał Jubilat.
Mszy świętej podczas, której Paulini dziękowali za dar kapłaństwa przewodniczył Przełożony Generalny Zakonu Paulinów o. Arnold Chrapkowski. Generał Paulinów przypominał jubilatom, że mają być dla innych „solą ziemi i światłem świata”.
O. Arnold Chrapkowski zwróci uwagę, że każdy kapłan zastanawia się nad tym jak ma wyglądać jego posługa i choć jest ona bardzo różna to trzeba z pokorą oddać ją Bogu i prosić nieustannie o miłosierdzie, bo jak wskazywał, - Jubileusz to nie tylko patrzenie na to co było, ale to także pytanie o przyszłość, zbawienie i o wieczność. Generał Zakonu paulinów zwrócił uwagę, że piękny program zawarty jest w słowach: „Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego”. Jak wyjaśniał kaznodzieja, to wyrazistość kapłańskiego posługiwania, postawa całkowitego zaufania Bogu i otwartość na drugiego człowieka, dawania nie siebie, ale Boga obecnego w Jego Słowie i w sakramentach, to jest „światło, które dla innych ma być odbiciem miłości i dobroci Boga”.
O. Chrapkowski zwracając się do jubilatów zauważył, że ich posługa to codzienna służba Bogu i wiernym w konkretnych warunkach, pośród ludzi, do których Bóg ich posłał. To służba w danym miejscu i czasie. - Macie być solą ziemi i światłem świata. Macie być ewangelicznym znakiem niezależnie od czasów – apelował generał.
Kaznodzieja zauważył, że człowiek pośród zamętu świata wielokrotnie błądzi, szuka Boga i w swojej głębi potrzebuje kapłańskiej posługi. - My także błądzimy, nieustannie potrzebujemy nawrócenia. Bardzo głębokie są słowa Jezusa skierowane do Piotra: „A ty, kiedy się nawrócisz, umacniaj twoich braci” i to jest do was prośba: umacniajcie swoich braci w wierze. Umacniajcie w wierze nas, swoich zakonnych współbraci, umacniajcie każdego napotkanego człowieka, bądźcie dla każdego świadkami wiary – mówił.
-Wasze kapłańskie powołanie złączone jest z paulińskim powołaniem, które naznaczone jest żywą obecnością Maryi. Wzięliście Ją na drogę waszego kapłańskiego i zakonnego życia, wzorem Matki Bożej i z Jej pomocą zaangażowaliście się w misję przepowiadania, świadczenia i dawania Chrystusa światu tak, jak Ona. Bądźcie nadal Jej prawdziwie umiłowanymi synami ucząc się ciągle miłości i służby do Boga i człowieka – zachęcał. Generał Zakonu zapewniał kapłanów, że idąc drogami świętości i służby, zawsze mogą liczyć na pomoc Boga, na to, że On postawi na szlaku tych, którzy będą ich wspierać i pobudzać do osiągnięcia celu życiowej pielgrzymki.
Sakrament kapłaństwa ojcowie paulini w jasnogórskiej Bazylice przyjęli dokładnie 10 czerwca 2000 roku z rąk bp. Antoniego Długosza.
Anna Przewoźnik, Maria Bareła-Gawenda
