Bądźcie przewodnikami na drogach prawdy, głoście Ewangelię Chrystusa w porę i nie w porę, walczcie w świecie, pomimo doświadczeń, o wierność łasce, którą otrzymaliście od Boga - życzył paulińskim neoprezbiterom abp Wacław Depo.
Sakrament kapłaństwa przez posługę metropolity częstochowskiego przyjęło dziś na Jasnej Górze czterech diakonów. Nowo wyświęceni kapłani to: Kacper Borkowski, Paweł Słoniec, Dawid Cichoń, Jakub Krawiec.
Arcybiskup Depo w homilii zapraszał kapłanów, by powracali do modlitwy i prośby Chrystusa: „Ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi”.
- Ojcze, nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Ja za nich poświęcam w ofierze samego siebie, aby oni byli uświęceni w prawdzie. Pamiętajcie o tych słowach, musicie być wierni pomimo doświadczeń aż do końca życia. Jesteśmy tego świadomi, że idąc za Jezusem i Jego nauką, wcześniej czy później doświadczamy odrzucenia i nienawiści ze strony świata, który nas otacza. Pan Jezus mówiąc o tym nie używa trybu warunkowego, ale stwierdza wprost, ponieważ nie jesteście z tego świata, bo Ja was wybrałem ze świata, dlatego świat was nienawidzi. Trzeba, abyśmy do tej modlitwy powracali, aby odnawiać w sobie i dla innych świadomość łaski otrzymanej od Chrystusa – mówił abp Depo.
Arcybiskup zachęcał, by nowo wyświęceni kapłani oddawali pierwszeństwo Bogu. - Trzeba nam z Boga czerpać siłę do misji apostolskiej, a nie z naszych, ludzkich projektów. Cóż możemy wybrać, jeśli nie zostalibyśmy wybrani. U początku każdego bowiem naszego powołania jest Bóg, Jego miłosierdzie, Jego dobroć – przypominał metropolita przywołując słowa Ojca Świętego Leona XIV, wypowiedziane w Bazylice Świętego Pawła za Murami.
- Trzeba zacząć od oczyszczania siebie w sumieniu wobec Boga, zanim będzie się oczyszczało innych. Posiąść naukę i nieustanie ją pogłębiać, by móc uczyć innych. Trzeba stać się światłem, by oświecać. Samemu zbliżyć się do Boga, by innych do Niego przybliżać. I być uświęconym przez łaskę, by uświęcać innych. Niech Najświętsza Maryja Panna, Matka Zbawiciela, Królowa Polski, Wspomożycielka Wiernych, będzie Waszą pomocą i obroną – życzył abp Wacław Depo.
Ojciec Arnold Chrapkowski, generał Zakonu Paulinów, na koniec, dziękował wszystkim, którzy modlili się i towarzyszyli neoprezbiterom w ich drodze powołania. Życzył, nowo wyświęconym kapłanom, aby promieniowali wiarą nadzieją i miłością, nauczali z odwagą. - „Idźcie więc i nauczajcie” (Mt 28,19) – te słowa Zbawiciela nabierają dziś dla was nowej mocy. Po latach przygotowania zostajecie oficjalnie posłani, by głosić Ewangelię i służyć Ludowi Bożemu. Odtąd to wezwanie stanie się waszym życiowym drogowskazem. Chrystus nie wyczekiwał, aż ludzie do Niego przyjdą – On pierwszy wychodził im naprzeciw. I wy jesteście dziś posłani, by nieść światło wiary, nadziei i miłości. Waszą misją jest nie tylko głoszenie słowa Bożego i wierne sprawowanie sakramentów, ale także życie, które będzie przejrzystym świadectwem. Bądźcie pasterzami pełnymi mądrości, czułości i szacunku dla każdego człowieka – uwrażliwiał Generał Zakonu.
Dla o. Kacpra Borkowskiego droga powołania i droga kapłaństwa to nadzieja odkrywania siebie w Bożej perspektywie, by „po myśli Boga” być dla ludzi i z ludźmi.
Powołanie zakonne i kapłańskie Jakuba Krawca w dużej mierze wyrosło z modlitwy, którą „odkrył” po swoim, jak mówi nawróceniu, zwłaszcza adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Uważa, że do paulinów przyprowadziła go Maryja. Po maturze, przyznaje, miał myśli o powołaniu zakonnym, kapłańskim, ale „zagłuszał je skutecznie”, był przez chwilę strażakiem. – W technikum koledzy mi mówili: „Kuba, ty to będziesz księdzem”, a ja się oburzałem: „nigdy w życiu”. Gdy szukałem miejsca dla siebie, a nie znałem się na zakonach zupełnie, wpisałem do Internetu „zakony maryjne” i tak znalazłem paulinów – opowiadał.
Neoprezbiter o. Paweł Słoniec pochodzi z Lęborka. To daleko od Częstochowy, ale jak twierdzi, gdy obudziło się w nim pragnienie bycia dla Boga, „wiedział, że to ma być zakon i to w Częstochowie”. Wpisał w Internecie „zakon w Częstochowie” i pierwszo co „mu wyskoczyło” to paulini. Przyznaje, że kiedy jeździł z Pomorza w góry, które lubi, zatrzymywał się na Jasnej Górze, ale nie wiedział wtedy, że tym miejscem opiekują się paulini. – Jestem przeszczęśliwy, że jestem w tym zakonie, ponieważ Matka Boża nas, mnie, wzmacnia, rozbudza miłość i do słowa Bożego, i do Eucharystii – podkreślał o. Paweł.
O. Dawid Cichoń opowiadał, że dla niego jednym z najważniejszych przełomowych momentów życia „kiedy zobaczył, że może ta wiara i Kościół ma sens”, była chwila, kiedy w wieku 17 lat „tak naprawdę usłyszał Ewangelię”, Dobrą Nowinę, o tym, że jest kochany przez Jezusa. – Wtedy przyszła myśl. Że może warto byłoby tę prawdę przekazywać innym ludziom, że ich Bóg kocha tak samo jak mnie –wspominał o. Dawid. Do paulinów trafił przez rekolekcje. - Znałem dominikanów, ale wtedy, kiedy po maturze próbnej miałem wolny czas, rekolekcje dominikańskie były daleko od mojej miejscowości. Słyszałem też o franciszkanach, ale ci z kolei mieli termin rekolekcji dla mnie nierealny. Okazało się, że paulini „wstrzelili się” w mój czas. Choć wcześniej byłem na Jasnej Górze, to jakoś paulini umknęli wtedy mojej uwadze – uśmiecha się o. Dawid opowiadając o swojej drodze powołania.
Formacja do kapłaństwa trwa w Zakonie Paulinów 7 lat. Po wstąpieniu do wspólnoty kandydaci rozpoczynają najpierw prenowicjat w Krakowie na Skałce. Po nim roczny nowicjat w Żarkach – Leśniowie k. Częstochowy. Uwieńczony jest on pierwszymi ślubami zakonnymi, po których następuje 6-letni okres formacji duchowej i studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym na Skałce w Krakowie. Po piątym roku składają śluby wieczyste i przyjmują święcenia diakonatu. Po szóstym roku – stosownie do woli Kościoła – przyjmują święcenia kapłańskie.
Anna Przewoźnik, Mirosława Szymusik
