Boży Grób to polska tradycja wpisana w każdą wspólnotę. Niektóre są tradycyjne, ich wystrój nie zmienia się na przestrzeni lat, inne każdego roku dotykają tajemnicy Zmartwychwstania w nowej odsłonie; ten jasnogórski znajdujący się w Kaplicy Matki Bożej rok rocznie jest inny, rok rocznie w tej dekoracji „skrywana” jest inna myśl skłaniająca pielgrzymów do refleksji.
- Kamień z Golgoty, Jezus w Grobie, Najświętszy Sakrament, krzyż, dalej… już tylko niebo. – Patrzmy od dołu do góry, nie w odwrotnym kierunku. A Pan Bóg jako Dobry Ojciec „weźmie nas na ręce” i może pokaże nam więcej. Bo każdego bierze indywidualnie w ramiona, jak swojego Syna – tak o tegorocznym przesłaniu płynącym z Grobu Pańskiego mówi br. Dawid Respondek, który odpowiedzialny jest za dekoracje. To, co mamy z niego zabrać, to nadzieja i pragnienie otwarcia właściwych drzwi.
Niejako tłem dla całego wystroju są drzwi. Ogromne, stare jasnogórskie wrota. Jest ich troje. Wszystkie oplecione suchymi lianami. Jedynie te środkowe okalają pnącza świeżego bluszczu; rośliny, która pnie się w górę.
W zieleni odnajdywać mamy nadzieję. W życiu, niczym suchymi lianami, oplątujemy się czasem problemami, które tworzymy sami czy własnym egoizmem. A żywa zieleń zawsze pnie się do góry. - Ona idzie ku słońcu. I my też mamy tak się piąć. Z nadzieją patrzeć do góry, by dostrzec krzyż, na którym Pan Jezus umarł. Wisi na nim czerwona stuła, przed nim Najświętszy Sakrament. Wszystko jest oplecione suchymi lianami połączonymi w niektórych miejscach z bluszczem. Z nadzieją – objaśnił br. Dawid.
Drzwi symbolizują drogę. Jedyną Drogę, którą określa siebie samego Chrystus. - Każdy z nas musi znaleźć własne drzwi. Tylko jedne prowadzą do Chrystusa. Możemy otwierać ich wiele, każde, które nam się podoba, bo jesteśmy ludźmi wolnymi, ale tylko jedne prowadzą do Boga – komentuje dekorator. Stągwie przypominają nam, że jesteśmy w Polskiej Kanie, że przychodzimy do Tej, którą chwilę wcześniej, wisząc na Krzyżu, Jezus dał nam za Matkę, aby tutaj szukać Jej szczególnego wsparcia. Przypominają nam, że jeżeli naprawdę uwierzymy i oddamy się Jej wstawiennictwu, to również w naszym życiu rzeczy tak proste jak woda staną się wyśmienitym winem łaski Bożej.
To co cechuje dekoracje tworzone na Jasnej Górze, to dbałość o szczegóły. - Zawsze coś „jest ukryte”, jakiś drobiazg, na który spojrzymy i przyciągnie nasz wzrok – opowiadał z pasją twórca dekoracji, zachęcając jednocześnie do tego, by szukać go w dekoracjach. Żebyśmy byli jak dzieci przychodzące do Grobu Pańskiego ze swoimi rodzicami. Najmłodsi są ciekawi, rozglądają się, zadają pytania. Wielokrotnie chcą także, by rodzice podnieśli je na ręce, dzięki temu mogą popatrzeć na Pana Jezusa. Rodzice podnoszą je i tłumaczą, udzielają odpowiedzi. Jeśli w tym roku przyjdziemy do Grobu Pańskiego z ciekawością dziecka i popatrzymy na podświetlaną kolumnę, dostrzeżemy tam kamień. Następnie dostrzeżemy Jezusa w Grobie, Najświętszy Sakrament i krzyż. Jeśli będziemy patrzeć w tym kierunku, nasz wzrok wędrować będzie coraz wyżej, w stronę nieba. Może poczujemy się jak te małe dzieci „podniesieni” na ręce przez Ojca.
Kamień z Golgoty, ten wyjątkowy szczegół, o którym wspomniał br. Dawid, wmontowany jest w kolumnę z drewna, która ma przeszło 200 lat. Przybył na Jasna Górę z Ziemi Świętej. To znak łączności z chrześcijanami, którzy przeżywają tam zamieszki i trwają w niepokoju.
Brat Dawid podkreślił także, że pragnie podziękować wielu osobom. - Stolarzom, elektrykom, osobom, które pracują ze mną w ogrodzie i przy dekoracjach. Państwu Helenie i Jerzemu Wilczewskim za ofiarowanie kwiatów i Panu Lucjanowi z firmy Palmgarden – powiedział dekorator.
Maria Kopacka-Fornal
