W 200-ną rocznicę urodzin bł. Marii Angeli Truszkowskiej jej relikwie spoczęły przy Cudownym Obrazie na Jasnej Górze. Bł. Matka Angela swoje życie i losy założonego przez siebie zgromadzenia zakonnego „postawiła na Maryję Jasnogórską”. Tu modliła się, pielgrzymowała pieszo z siostrami i podopiecznymi, przebywała sercem i myślami. To Maryja od początku istnienia Zgromadzenia Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo wyznacza siostrom cel działania. Wszędzie, gdzie siostry felicjanki podejmowały i podejmują służbę Bogu i ludziom, tam też zabierają ze sobą kopię Cudownego Obrazu.
Relikwie Błogosławionej Założycielki Felicjanek znalazły się w specjalnym relikwiarzu wmurowanym w tylną ścianę ołtarza Matki Bożej. Został ufundowany przez NSZZ „Solidarność” w 2010 r. Znajdują się w nim już doczesne szczątki polskich świętych i błogosławionych, jasnogórskich pielgrzymów: św. abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, św. s. Faustyny Kowalskiej, św. abp. Józefa Bilczewskiego, bł. o. Honorata Koźmińskiego czy bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
Jutro o godz. 7.30 siostry felicjanki prowincji przemyskiej, uczestniczyć będą na Jasnej Górze we Mszy św. dziękczynnej za Zgromadzenie i Założycielkę, w intencji rozwoju ich dzieła, o nowe powołania.
Dziś uroczystości odbywają się w Kaliszu miejscu urodzenia bł. Marii Angelii Truszkowskiej dokładnie w dwusetną rocznicę jej narodzin.
Kult Matki Bożej Jasnogórskiej założycielka Zgromadzenia Sióstr Felicjanek bł. Maria Angela Truszkowska wyniosła z domu rodzinnego.
To przed wizerunkiem Matki Bożej Jasnogórskiej otrzymanym od hrabiny Gabrieli Wrotnowskiej dokonał się, 21 listopada 1855 roku, w schronisku założonym przez Matkę Angelę, na poddaszu jednego z domów na Rynku Nowego Miasta w Warszawie, akt założycielski Zgromadzenia Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo. Ten obraz był zawsze tam, gdzie była Matka Angela, czyli kolejno: w domu przy ul. Mostowej 26/29 (nr. hip. 233), później w Bibliotece Załuskich (w Domu Centralnym Zgromadzenia) i w Łowiczu w klasztorze sióstr bernardynek. Przed tym obrazem Matka Założycielka złożyła śluby wieczyste.
Nowa wspólnota zakonna uformowana została w duchu ideałów św. Franciszka z Asyżu, powstała przy kierownictwie duchowym bł. o. Honorata Koźmińskiego, kapucyna.
Matka Boża Jasnogórska została przez Matkę Angelę obrana i uznana za Najwyższą Przełożoną zgromadzenia i nazwana Fundatorką. Maryi oddała symbolicznie klucze nazywając siebie Jej wikarią. Za sukienkę Matki Bożej, Matka Angela włożyła Akt Ofiarowania się Sercu Maryi i breve papieża Leona XIII zezwalające felicjankom na wieczystą adorację.
W latach 1859-1861 pierwsze felicjanki pielgrzymowały pieszo na Jasną Górę, a Założycielka kilka razy odbyła taką pielgrzymkę. Gdy w 1861 roku na Jasnej Górze odbyło się nabożeństwo za pięciu zabitych przez armię Imperium Rosyjskiego w manifestacjach patriotycznych w Warszawie, Matka Truszkowska wysłała też tutaj siostry.
Od 1861 roku do kasaty Zgromadzenia w Królestwie Polskim na Jasnej Górze była ochronka założona przez Komitet Szkół i Ochron, który sprowadził do pracy w niej siostry felicjanki.
Wizerunek Pani Jasnogórskiej otrzymany przez założycielkę na progu nowego zgromadzenia towarzyszył siostrom w chwilach ważnych i trudnych., zwłaszcza gdy podczas kasaty musiały likwidować domy zakonne i przenosić się z miejsca na miejsce.
Matka Maria Angela dwukrotnie składała wotywne serduszko na haftowanej sukience Matki Bożej Jasnogórskiej, raz oddając Jej w tym geście Zgromadzenie po kasacie, która miała miejsce 17 grudnia 1864 r. i przed swoją śmiercią w 1899 r.
19 czerwca 1874 r. na prośbę Matki Angeli, papież Pius IX, nadał 100 dni odpustu za odmówienie przed obrazem Matki Bożej Fundatorki trzech „Zdrowaś Maryjo”.
Felicjanki, za przykładem swojej Założycielki pielęgnują związki z Jasnogórską Królową, uważaną za Matkę i Panią Zgromadzenia Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo. Powstająca w 1910 r. prowincja lwowska (obecnie przemyska) przyjęła nazwę Prowincji pw. Matki Bożej Częstochowskiej, jako wynagrodzenie za dokonaną w nocy z 22 na 23 października 1909 r. profanację Cudownego Obrazu Matki Bożej i obrabowanie go z koron klementyńskich, sukni perłowej oraz innych kosztowności. Prowincja warszawska utworzona w 1922 r. otrzymała nazwę Królowej Korony Polskiej, zmienioną ze względów politycznych w 1958 r. na wezwanie Matki Bożej Królowej Polski. Siostry w sposób szczególny czczą zarówno 3 maja, jak i 26 sierpnia, kiedy to przypadają patronalne święta wymienionych wyżej prowincji.
Na terenie całej Polski felicjanki włączają się w piesze pielgrzymowanie na Jasną Górę, a w Stanach Zjednoczonych siostry nawiedzają także amerykańską Częstochowę.
Jak przypomina s. Katarzyna Wójcik, felicjańską tradycją jest także wieszanie na ścianie, obok krzyża, wizerunku Matki Bożej Jasnogórskiej w każdej zakonnej celi i innych pomieszczeniach zakonnych domów. Z racji ważnych wydarzeń felicjanki udają się również na Jasną Górę na nocne czuwania. Każda też siostra przyjmując habit, przyjmuje imię Maria.
23 kwietnia 1997 roku felicjanki z całego świata na Jasnej Górze dziękowały za beatyfikację Założycielki. We wnęce krużganków tzw. Wieczernika odsłonięto wtedy sgraffito przedstawiające postać błogosławionej założycielki sióstr felicjanek. Postać Błogosławionej zwróconej w kierunku Obrazu Matki Bożej.
W kwietniu 2005 roku felicjanki na Jasnej Górze przeżywały jubileusz 150-lecie istnienia zgromadzenia. Ówczesny metropolita częstochowski, abp Stanisław Nowak, dziękował siostrom felicjankom „za miłosierdzie, za miłość bliźniego szarą, zwykłą w szkołach, parafiach, szpitalach, przytułkach, stołówkach dla biednych, studentów i innych. Bądźcie wierne swojej założycielce”.
Wszędzie, gdzie siostry felicjanki podejmowały i podejmują służbę Bogu i ludziom, tam też zabierają ze sobą kopię obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej.
Charyzmat pomocy najbardziej potrzebującym pozostawiony przez bł. Matkę Angelę Truszkowską jest nadal bardzo aktualny. Siostry felicjanki swoje powołanie realizują przez służbę dzieciom, osobom starszym, opuszczonym, chorym i potrzebującym pomocy. Często angażują się w prace apostolskie w parafiach: pracują jako katechetki, prowadzą grupy modlitewne, zajmują się organizacją rekolekcji, dni skupienia. Bywają organistkami oraz zakrystiankami. Prowadzą również przedszkola, szkoły w Warszawie i domy pomocy społecznej.
Mirosława Szymusik
