
„Nadzieja zawieść nie może” pod takim hasłem na Jasnej Górze odbywają się rekolekcje dla animatorów Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Uczestniczą w nich osoby, które w parafiach i wspólnotach troszczą się o rozwój modlitwy za dzieci poczęte.
- Poprzez rekolekcje chcemy to dzieło krzewić, dać nadzieję, i ufność, że mimo trudnej rzeczywistości, którą przeżywamy, Pan Bóg i Jego opatrzność towarzyszy nam. Każde życie ludzkie jest darem Boga i źródłem nadziei dla świata – przypomina o. Samuel Karwacki, krajowy moderator Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Zauważył, że taka formacja animatorów przeżywana w Roku Jubileuszowym, czyli roku nadziei to potwierdzenie, że nadzieja zawieść nie może. - Pomimo drastycznych sytuacji, które przeżywa Polska, Europa i cały świat, to jednak Pan Bóg wszystko ma pod kontrolą, my jako ludzie wierzący musimy to wiedzieć. Wiemy, że dzisiejszy nasz naród przeżywa zapaść demograficzną, nasz kraj stał się celem ataków ideologicznych napływających z różnych instytucji międzynarodowych, które żądają od polskich władz upowszechnienie aborcji, antykoncepcji i systemowej deprawacji całego społeczeństwa. Pomimo wszystko fundamentem naszej wiary jest właśnie nadzieja, ale też istotą chrześcijaństwa jest miłość. Musimy uczyć się oddzielać grzech od osoby. Czyli nie akceptuję jego myślenia, jego postawy, działania, ale z szacunkiem odnoszę się do człowieka – podkreślał o. Samuel Karwacki.
Animatorzy Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego to osoby, które wspierają i rozwijają dzieło modlitwy w swoich parafiach, społecznościach, dbają o to, by się wciąż rozwijało. Przede wszystkim sami modlą się za dzieci poczęte. Dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego jest zobowiązaniem do codziennej modlitwy przez 9 miesięcy jednym dziesiątkiem różańca w intencji dziecka zagrożonego aborcją i za jego rodziców.
Agnieszka jest animatorką Duchowej Adopcji w Świdnicy, dla niej czas rekolekcji, to wciąż czas pogłębienia refleksji nad darem życia. - W praktyce być animatorką to oznacza, że w mojej parafii, w Sanktuarium Świętego Józefa organizujemy różnego rodzaju wydarzenia, które promują życie od naturalnego poczęcia do naturalnej śmierci. Co miesiąc w naszej parafii, 25 dnia każdego miesiąca odbywa się Eucharystia za wszystkie dzieci zagrożone aborcją. Modlimy się za te dzieci, i też za ich rodziców, a także organizujemy co jakiś czas, spotkania z różnymi fundacjami, stowarzyszeniami, czy osobami, które promują życie -wyliczała Agnieszka i podkreśliła, że sama tą modlitwę rozpoczęłam pięć lat temu. - Mam już pięcioro dzieci, które adoptowałam. Mam nadzieję, że kiedyś już tam po drugiej stronie w niebie spotkam swoje dzieci, które adoptowałam i opowiedzą mi o swoim pięknym życiu – mówiła.
Ania przyjechała na rekolekcje z Austrii, tam mieszka i tam od dwóch lat wraz mężem podjęła to dzieło modlitewne. - O duchowej adopcji dowiedziałam się przypadkowo na Mszy świętej w Wiedniu i tam podjęłam tę modlitwę. Nie jestem animatorem, ale zachęcamy innych, żeby też, podejmowali taką właśnie modlitwę na rzecz dzieci, widzimy, że każdy może ja podjąć. Tutaj jetsem, bo zainteresował mnie temat rekolekcji, bardzo chciałam go zgłębić - mówiła uczestniczka rekolekcji.
Podczas rekolekcji konferencje tematyczne, prowadzi m.in. o. Samuel Karwacki, o. Marcin Ciechanowski i o. Łukasz Filipiuk. Szczególna modlitwa w intencji dzieła Duchowej Adopcji, za wszystkich animatorów trwała na Mszy św. w Kaplicy Matki Boże.
Podczas niedzielnej Eucharystii, w homilii o. Samuel Karwacki przypomniał, że priorytetem modlitwy duchowej adopcji jest ratowanie dziecka poczętego jeszcze nienarodzonego, jednak ta modlitwa może być ważna dla kobiet, które żyją w poczuciu grzechu aborcji.
- To może być ratunek dla kobiet. Dobrze wiecie, że istnieje taki syndrom postaborcyjny, wiele kobiet, które dokonały tego grzechu i teraz żałują, nie są w stanie sobie wybaczyć. Chociaż Bóg im przebaczył, to one noszą wciąż poczucie winy. I właśnie Maryja jako Matka Miłosierdzia, bo to jest Jej dzieło, dzieło duchowej adopcji, daje nam lekarstwo – mówił o. Karwacki - Kobiety, które chcą wynagrodzić, chcą ukoić swoje serce właśnie z bólu poczucia winy za zabójstwo swojego dziecka, mogą jeszcze raz zrodzić swoje dziecko właśnie poprzez duchową adopcję. Uratować życie i w ten sposób zmazać poczucie grzechu i winy i stać się na nowo matką. Bóg daje taką szansę. Właśnie po to jest ta modlitwa, kobieta, która utraciła swoje dziecko, może jeszcze raz stać się matką, zrodzić je w sposób duchowy, ukoić swoje serce poprzez zaangażowanie się w tę modlitwę. Stajemy wtedy po stronie życia, cywilizacji życia – mówił krajowy moderator Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.
Dziewięciomiesięczna modlitwa za życie jest także odpowiedzią na Jasnogórskie Śluby Narodu bł. kard. S. Wyszyńskiego. Idea Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego jest związana z paulińskim kościołem pw. Świętego Ducha w Warszawie, a także z Jasną Górą, gdzie znajduje się Centralny Ośrodek Krzewienia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.
Anna Przewoźnik