Msza św. pogrzebowa, paulina o. Jana Wacławika odprawiona została dziś na Jasnej Górze. Eucharystii przewodniczył współbrat Zmarłego bp Łukasz Buzun z Kalisza. Pragnieniem śp. o. Jana było „u boku Maryi służyć Bogu i ludziom w Zakonie Paulinów”. Temu powołaniu był wierny przez 38 lat życia zakonnego i 32 lata kapłaństwa.
W odczytanym na początku Mszy św. Curriculum Vitae zaznaczono, że o. Jan zapamiętany został jako gorliwy spowiednik, który w konfesjonale służył wszystkim potrzebującym Bożego Miłosierdzia.
Na początku swojego kapłańskiego życia na Jasnej Górze był opiekunem Trzeciego Zakonu Świętego Franciszka a także troszczył się o klasztorną bibliotekę. Był w klasztorach w Łęczeszycach, Wielgomłynach, najdłużej, bo trzynaście lat w klasztoru w Brdowie, gdzie posługiwał w parafii i sanktuarium Matki Bożej Zwycięskiej. W tym czasie szczególnie usługiwał chorym na terenie parafii, zanosząc im Chrystusa w Komunii Świętej w pierwszy piątek i sobotę miesiąca. Związany był także ze wspólnotą, która gromadziła się przy kaplicy w Wiecininie, gdzie w niedziele i uroczystości celebrował Mszę Świętą. Zapamiętany został jako gorliwy spowiednik.
W kazaniu bp Buzun, dziękował za kapłańską posługę śp. o. Jana „łamania chleba i szafarza miłosierdzia”, za towarzyszenie ludziom w ich różnych drogach. Przywołując Ewangelię o uczniach idących do Emaus, którzy nie rozpoznali swojego zmartwychwstałego Mistrza w drodze, kaznodzieja zauważył, że i kapłańskie serce, to serce cierpliwe.
- Jak Jezus, tak i kapłan, wyjaśnia pisma, i może na początku lub w trakcie jest ktoś, kto nic z tego nie przyjmuje, nic nie rozumie, ma drewniane serce, to trzeba cierpliwości i czasu, żeby to ludzkie serce się otworzyło – mówił bp Buzun. Podkreślił także, że to Jezus wskazuje nam tę „metodę przyłączania się do ludzi na ich drodze życia, gdy wędrują jako dzieci, osoby młode, małżeństwa”. - Ta droga towarzyszenia ludziom na różnych jej etapach była też drogą Ojca Jana - stwierdził bp Buzun.
Śp. o. Jan Wacławik został pochowany w paulińskim grobowcu na cmentarzu Św. Rocha w Częstochowie.
Mirosława Szymusik
CURRICULUM VITAE
Ojca Jana Wacławika
(29.01.1953 – 30.09.2024)
Jan Wacławik urodził się 29 stycznia 1953 r. w Lubatówce z rodziców Władysława i Ewy z domu Dołęgowska. Sakrament chrztu świętego przyjął 15 lutego 1953 r. w kościele parafialnym pw. św. Bartłomieja w Rogach.
Lata dziecięce spędził z rodzicami i rodzeństwem w Lubatówce. W latach 1960 – 1968 uczęszczał do szkoły podstawowej, a po jej ukończeniu do Technikum Włókienniczego w Krośnie, gdzie w maju 1973 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Po zakończeniu nauki w technikum postanowił wyjechać na Dolny Śląsk, gdzie rozpoczął pracę w Zakładach Przemysłu Lniarskiego w Bolkowie jako mistrz tkacki. W 1984 roku z przyczyn rodzinnych wrócił do Lubatówki i rozpoczął pracę w fabryce amortyzatorów w Krośnie.
W dniu 5 lipca 1985 r. zwrócił się z prośbą o przyjęcie do Zakonu Paulinów. Nowicjat rozpoczął w dniu 7 września 1985 r. w Leśniowie. Pierwszą profesję zakonną złożył 8 września 1986 r. na ręce przeora klasztoru nowicjackiego Ojca Arkadiusza Niedziółki. Następnie został skierowany do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie na Skałce.
Dnia 12 czerwca 1991 roku zwrócił się do Generała Zakonu – Ojca Jana Nalaskowskiego dopuszczenie go do złożenia profesji wieczystej. W swym podaniu pisał: „z pomocą Bożą, u boku Maryi pragnę kontynuować służbę Bogu i ludziom w Zakonie Paulinów. Dotychczasowy pobyt i służba w zakonie utwierdzają mnie w przekonaniu, że powołanie zakonne, którym obdarzył mnie Bóg najlepiej wypełnię, naśladując cnoty Najświętszej Maryi Panny”.
Profesję wieczystą złożył 26 lipca 1991 r. na Jasnej Górze na ręce Generała Zakonu Paulinów Ojca Jana Nalaskowskiego, a dzień później otrzymał święcenia diakonatu z rąk ks. bpa Tadeusza Szwagrzyka.
13 czerwca 1992 roku na Jasnej Górze otrzymał święcenia prezbiteratu z rąk Księdza Arcybiskupa Stanisława Nowaka. Po święceniach kapłańskich został skierowany do pracy duszpasterskiej na Jasnej Górze gdzie powierzono mu obowiązki opiekuna Trzeciego Zakonu Świętego Franciszka a także troskę o klasztorną bibliotekę. W październiku 1993 roku został skierowany na studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
W marcu 2004 roku Ojciec Jan został przeniesiony do klasztoru, w Łęczeszycach a po roku do klasztoru w Wielgomłynach.
W sierpniu 2010 roku decyzją Generała Zakonu został przeniesiony do klasztoru w Brdowie, gdzie posługiwał w parafii i sanktuarium Matki Bożej Zwycięskiej przez trzynaście lat. W tym czasie gorliwie usługiwał chorym na terenie parafii zanosząc im Chrystusa w Komunii Świętej w pierwszy piątek i sobotę miesiąca. Związany był także ze wspólnotą, która gromadziła się przy kaplicy w Wiecininie, gdzie w niedziele i uroczystości celebrował Mszę Świętą.
Zapamiętany został jako gorliwy spowiednik, który w konfesjonale służył wszystkim potrzebującym Bożego Miłosierdzia. Z parafianami brdowskimi przez cały czas utrzymywał kontakt i serdeczne relacje.
Od 2023 roku Ojciec Jan ze względu na stan zdrowia przebywał jako rezydens w domu zakonnym w Żarkach Letnisko.
O. Jan zmarł nagle przebywając na urlopie w domu rodzinnym dnia 30 września 2024 roku, w 71 roku życia, w 38 roku życia zakonnego i 32 roku życia kapłańskiego.
Niech Pani Jasnogórska, Boża Rodzicielka, którą od swej młodości umiłował i której całe życie służył, zaprowadzi go przed Oblicze Boga Ojca po nagrodę życia wiecznego.
Niech odpoczywa w pokoju.
O. Dariusz Kropacz
