Pielgrzymkowy czas powoli dobiega końca, a Polska nadal Pielgrzymuje do Maryi. Dziś do Sanktuarium dotrą zarówno diecezjalne pielgrzymki z wielowiekową tradycją, wierni z archidiecezji łódzkiej, a także grupy parafialne z dekanatu archidiecezji częstochowskiej. Dotrą również cykliści.
Druga połowa sierpnia to czas, gdy „duch pielgrzymi” budzi się także w mieszkańcach archidiecezji częstochowskiej. Wielu z nich, jak parafianie z Kłobucka, Kłomnic, czy Witkowic, przyjmowało pod swój dach pątników zmierzających przez całe lato do Maryi. Teraz także oni, przemierzając krótsze odcinki, jednak z równie wielką gorliwością, przybędą pokłonić się Matce. Niektórzy, jak wierni z Lgoty Wielkiej na pielgrzymkę wybierają się z jednakowymi błękitnymi chustami. Jeszcze inni, jak pątnicy z Widzowa, trasę przemierzać będą w „towarzystwie” błogosławionego Carlo Acutisa, wsłuchując się we fragmenty książki o tym młodym, wkrótce świętym. Będą i tacy, którzy niosą szczególne intencje dziękczynne, jak przedstawiciele parafii we Wręczycy Wielkiej, którzy dziękują za 80. lat jej istnienia. Na jasną Górę dotrą mieszkańcy miejscowości: Turek, Danków, Lindów, Zajączki I, Żarki, Sygontka, Rybna i Janów. Pieszo do Maryi przybędą również mieszkańcy Żor i Siemianowic -Bogucic z archidiecezji katowickiej, a także Kuźnicy Raciborskiej w diecezji gliwickiej. Pątnikom najczęściej przyświecać będzie hasło Roku Jubileuszowego: „Pielgrzymi Nadziei”.
Wśród dumnych ze swojej tradycji pielgrzymek przybędą:
379. Gliwicka Piesza Pielgrzymka
Pątnicy z Ziemi Gliwickiej przybędą jako Pielgrzymi Nadziei w kilkunastu grupach: Czerwona, Czarna, Zielona, Brązowa, Fioletowa 1, Fioletowa 2, Biała, Szara, Niebieska, Żółta, Pomarańczowa. Od wieków wierni Matce Bożej szerzą Jej kultu i ufają Jej Matczynemu Sercu. Z pątniczego szlaku nie zeszli nawet w czasach, kiedy pielgrzymowanie było zakazane przez władze państwowe. Pierwsza Gliwicka (a zarazem najstarsza udokumentowana w kronikach) pielgrzymka do Sanktuarium w Częstochowie wyruszyła we wrześniu 1626 roku. Była ona wyrazem głębokiej wdzięczności za uratowanie miasta, które w tym czasie było oblegane przez wojska duńskie podczas trwającej wojny trzydziestoletniej. Mieszkańcy pełni zaufania w Jej ochronę obiecali, że jeżeli Maryja ocali miasto, każdego roku organizowana będzie pielgrzymka do Niej. Według miejskich przekazów, Maryja rozpostarła swój płaszcz nad miastem, chroniąc je i zmuszając wroga do ucieczki. Rok po ustanowieniu diecezji gliwickiej w 1993 r., wyruszyła pielgrzymka, która była zarówno 347 Gliwicką Pieszą Pielgrzymką na Jasną Górę jak i I. Diecezjalną.
557. Piesza Pabianicka Pielgrzymka
W tym roku, tradycyjnie po pięciu dniach wędrówki, już po raz 557. Na Jasną Górę dotrze Piesza Pabianicka Pielgrzymka. W tym roku rozpoczęła się ona wspólną Eucharystią w Sanktuarium św. Maksymiliana w Pabianicach – kościele jubileuszowym. W związku z ogłoszonym, jeszcze przez Papieża Franciszka, rokiem łaski – rokiem nadziei, towarzyszą im słowa: „Pielgrzymi nadziei”, a w czasie drogi do częstochowskiego Sanktuarium przeżywać będą tajemnice chrześcijańskiej nadziei.
Nie zabraknie także cyklistów:
Pielgrzymka Rowerowa diecezji kieleckiej
Na Jasną Górę dojadą cykliści diecezji kieleckiej. W drodze, na rowerowym szlaku, odkrywali głębię chrześcijańskiej nadziei, zakorzenionej w zmartwychwstaniu Chrystusa. Hasło jakie przyświeca rowerzystom to: „Pielgrzymi nadziei”. Ich przewodniczką jest Maryja, Matka Nadziei, która „uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane od Pana”.
To nie jedyna rowerowa pielgrzymka tego dnia. Na dwukołowcu przybyć mają także wierni z Tomaszowa i Turka.
Maria Kopacka-Fornal
