Modlitwa za Papieża, Kościół i Polskę od początku istnienia Pieszej Pielgrzymki Krakowskiej wpisana jest w jej charakter. Tak było i w tym roku. Pątnicy z Małopolski przemierzyli pątniczy szlak na Jasną Górę po raz 45. To jedna z największych pielgrzymek w kraju, w tym roku uczestniczy w niej 5,5 tys. osób. Szli też w niej m.in. pielgrzymi ze Stanów Zjednoczonych, Francji, Białorusi, Litwy czy Hiszpanii.
W pielgrzymce bierze udział osiem wspólnot, każda składająca się z kilku grup. – Od czasu zakończenia pandemii liczba pielgrzymów co roku wzrasta. To znaczy, że ludzie potrzebują wyciszenia się, wspólnej modlitwy i wspólnego podążania do Matki, która przyjmuje nas wszystkich, przyjmuje wszystkie nasze radości, smutki, kłopoty, jakieś problemy, które ludzie niosą w swoim sercu. – powiedział ks. Jacek Pierwoła główny przewodnik.
W tym roku metropolita krakowski prosił pielgrzymów o modlitwę za papieża Leona XIV oraz za nowego prezydenta RP, o powołania kapłańskie i zakonne. Dziś abp Marek Jędraszewski metropolita krakowski tradycyjnie wprowadził pielgrzymkę krakowską na Jasną Górę.
Przyszli pielgrzymi od Jasnej Górki w Ślemieniu, też Bochni, Mszany Dolnej, Myślenic, Gdowa, Niepołomic, Krakowa i Chrzanowa.
W pielgrzymce uczestniczyli też obcokrajowcy, np. we wspólnocie prądnickiej Rumuni, Amerykanie, a w grupie VII rodzinnej wspólnoty Śródmiejskiej pątnicy z Francji i Anglii, w grupie XI także z Hiszpanii, Litwy i Białorusi.
We wspólnocie III Podgórsko-Wielickiej w grupie XIX szli pątnicy z intencją pokutną, by wytrwać w trzeźwości. Także we wspólnocie IX Nowohuckiej tradycyjnie już przyszła grupa „Karan”, którą tworzą podopieczni fundacji „Karan” wraz z rodzinami. Pielgrzymka jest dla nich formą terapii od uzależnień, nauką tego, jak sobie wzajemnie pomagać i przezwyciężać swoje słabości. „Karanowe” pielgrzymowanie na Jasną Górę trwa od 35 lat. Otaczają modlitwą osoby i rodziny w kryzysie, zwłaszcza uzależnień. To grupa, która pielgrzymowanie rozpoczyna 5 sierpnia w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach. Ich pielgrzymkowe hasło i jednocześnie modlitewna intencja to: „Chcemy żyć!” Przekonują, że przez modlitwę i pracę nad sobą można odzyskać utracone życie, życie w wolności, bez nałogów.
W grupie bocheńskiej przyszedł pan Marian doświadczający kryzysu bezdomności.
Pielgrzymka krakowska to też rodzinność, tu, jak uśmiechają się niektórzy, „dziedziczy się pielgrzymkowy gen”. Szczególnym „Kościołem rodzinnym w drodze” jest np. grupa IX rodzinna we Wspólnocie Śródmiejskiej, której patronują św. Zelia i Ludwik Martin. Idą tu rodziny nie tylko z Małopolski, ale też z Mazowsza, Śląska i Pomorza.
Wiktoria Lis przyszła z mamą, siostrą i bratem. Pochodzi z Sędziszowa Małopolskiego na Podkarpaciu. Tu mama Małgorzata Koniecko jest liderką pieszego pielgrzymowania na Jasną Górę i tego nauczyła swoje dzieci. – Ja po prostu mam takie dziecięce zaufanie do Matki Najświętszej – wyjaśnia pani Małgorzata i dodaje, że na pielgrzymce doświadcza wyciszenia się, oddechu innym światem, nie zgiełkiem codzienności. – A pielgrzymka pokazuje, że Kościół nie jest nudny – dopowiada Wiktoria.
Z kolei dla Andrzeja Stanaszka z grupy suskiej (czyli Suchej Beskidzkiej) to wielka nauka życia prostego, w ogromnym zaufaniu Bogu. - Nawet dom wygląda inaczej po pielgrzymce. Jest jakiś taki duży. Duży i czysty. Jest prysznic, jest woda, wszystko pachnie – opowiadał pątnik.
O tym, że pątnicy poszukują ciszy, ducha kontemplacji świadczy też tematyka podejmowanych rozważań np. w grupie II Wspólnoty Śródmiejskiej konferencje poświęcone były m.in. wartości ciszy i rozważaniu słowa Bożego.
- Co nas czeka, co nas czeka – Mogiła!” - żartowano. To oczywiście grupa 6 mogilska prowadzona przez ojców cystersów z Sanktuarium Krzyża św. w Mogile. To najstarsza grupa we wspólnocie nowohuckiej, która nieprzerwanie pielgrzymuje od 1972 r. To też grupa, w której charyzmat mocno wpisana jest modlitwa za Ojczyznę, teraz prosili w intencji nowego prezydenta RP.
„Potrzebujemy Boga i On nas potrzebuje” – powtarzano za św. Wincentym a Paulo. Jak zgodnie twierdzą pielgrzymi krakowscy, tym, co niezmiennie fascynuje w drodze na Jasną Górę to duch wspólnoty i gościnności.
- Byliśmy przyjmowani z otwartymi sercami. Wszystkim dziękujemy - mówi ks. Jacek Pierwioła. Przytacza przykład gościnnego jednorodzinnego domu, w którym gospodyni potrafi ugościć 50 pątników.
Pielgrzymi z wawelskiego wzgórza wyruszyli po tzw. białym marszu w 1981 r., dziękując za ocalenie życia Jana Pawła II po zamachu i prosząc za Ojczyznę. Dziś wciąż modlą się za Polskę i kolejnego papieża.
Mirosława Szymusik
