– Słowo Boże pociesza nas, że życie się nie kończy; gdy rozpadnie się dom naszej doczesnej pielgrzymki, to w niebie znajdujemy wieczne mieszkanie. To dla nas punkt oparcia – powiedział bp Łukasz Buzun do zgromadzonych, Rodziny i Wspólnoty Zakonnej, podczas Mszy św. pogrzebowej o. Justyna Duszczyka, paulina.
Na początku Mszy św. pogrzebowej o. Justyna Duszczyka, tradycyjnie odczytane zostało jego Curriculum Vitae. O. Dariusz Kropacz odczytał także, skierowany na ręce Generała Zakonu, list ordynariusza diecezji siedleckiej, biskupa Kazimierza Gurdy.
Eucharystii sprawowanej w jasnogórskiej Bazylice przewodniczył i kazanie wygłosił biskup Łukasz Buzun, paulin. Podkreślał on naturalną łatwość ojca Justyna do nawiązywania kontaktów, nie pozbawioną jednocześnie umiejętności zachowania dystansu oraz charakter cechujący się siłą i ambicją w dążeniu do celu. Odnosząc się do zamiłowania o. Justyna do łowienia ryb, biskup przypomniał też powołanie zmarłego do „łowienia ludzi dla Królestwa Bożego”, gdzie jego „sieć” stanowiła Ewangelia. Biskup Buzun, wspominając jak sam 11 lat temu poprosił o. Justyna o towarzyszenie mu podczas święceń biskupich, wskazał na życzliwość o. Justyna w stosunku do proszących. – Nigdy nie odmówił żadnej prośbie – powiedział biskup.
Kierując do zgromadzonych słowa otuchy, bp Łukasz Buzun przypomniał, że życie się zmienia, ale Słowo Boże mówi, że się ono nie kończy. Gdy rozpadnie się „dom naszej doczesnej pielgrzymki, znajdujemy w niebie wieczne mieszkanie”. Wskazał to jako punkt oparcia dla nas wszystkich. Przypomniał także zapewnienie Chrystusa o tym, że poszedł przygotować nam mieszkania w domu Ojca, które zapisane jest w dzisiejszej Ewangelii.
Po Mszy św. ciało Zmarłego złożone zostało w grobowcu paulińskim na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.
Maria Kopacka-Fornal
CURRICULUM VITAE
Ojca Justyna Duszczyka
(15.01.1970 – 10.09.2025)
Paweł Duszczyk, w Zakonie Ojciec Justyn, urodził się 15 stycznia 1970 roku w Otwocku z rodziców Stanisława i Marianny z domu Rogala.
Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, chrzest, komunię świętą i bierzmowanie przyjął w kościele parafialnym pw. Przemienienia Pańskiego w Sulejówku-Miłosnej. Lata dziecięce spędził w domu rodzinnym z rodzicami oraz siostrą Katarzyną.
Naukę w Szkole Podstawowej rozpoczął w 1976 roku. Po jej zakończeniu w roku 1984 edukację kontynuował w Technikum Gastronomicznym w Warszawie.
W czasie edukacji szkolnej z oddaniem pełnił w rodzinnej parafii posługę ministranta i lektora.
W maju 1988 roku ukończył szkołę średnią zdając egzamin maturalny i rozpoczął naukę w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na wydziale Technologii Żywności.
Jak napisał w swoim życiorysie: „już wtedy pragnąłem rozpocząć życie zakonne, ale zabrakło mi odwagi by powiadomić o tym moich rodziców”
Ostateczną decyzję o wstąpieniu do Zakonu podjął w czasie pielgrzymki na Jasną Górę w sierpniu 1989 roku.
Nowicjat w Leśniowie rozpoczął 7 września 1989 roku. Pierwszą profesję zakonną złożył 8 września 1990 roku na ręce przeora leśniowskiego Ojca Arkadiusza Niedziułki. Następnie rozpoczął studia filozoficzno – teologiczne w WSD w Krakowie na Skałce.
Profesję wieczystą-uroczystą złożył 2 sierpnia 1995 roku na Jasnej Górze na ręce Generała Zakonu Paulinów Ojca Jana Nalaskowskiego.
Następnego dnia 3 sierpnia 1995 roku w Bazylice Jasnogórskiej przyjął święcenia diakonatu z rąk Księdza Biskupa Antoniego Długosza.
Święcenia prezbiteratu otrzymał na Jasnej Górze z rąk Księdza Arcybiskupa Stanisława Nowaka w dniu 8 czerwca 1996 roku.
Po święceniach kapłańskich decyzją Ojca Generała Stanisława Turka został skierowany do pracy duszpasterskiej w Ravennie we Włoszech.
W roku 2001 został mianowanym pełniącym obowiązki przełożonego domu zakonnego w Selvaggio. Tę posługę pełnił do roku 2003 i po jej zakończeniu został przeniesiony do domu zakonnego w Acquasanta.
W Acquasanta od 2009 roku pełnił urząd przełożonego i proboszcza parafii świętego Antoniego Opata w Mele. Po zakończeniu dwóch kadencji przełożonego w roku 2013, decyzją Ojca Generała Izydora Matuszewskiego został skierowany do domu zakonnego w Ravennie, gdzie od roku 2014 pełnił także urząd przełożonego. Po jego zakończeniu w roku 2016 został przeniesiony do domu zakonnego w Selvaggio.
Po 22 latach pracy na włoskiej ziemi decyzją Ojca Generała Arnolda Chrapkowskiego przeniesiony został do Polski i skierowany do klasztoru we Włodawie.
Następnie w roku 2020 został mianowany przeorem klasztoru
i proboszczem Parafii p.w. Narodzenia NMP i Świętych Apostołów Piotra
i Pawła w Leśnej Podlaskiej. Po zakończeniu kadencji w 2023 roku został skierowany do pracy na Bachledówce.
Po dwóch latach posługi na Bachledówce został przeniesiony na Jasną Górę by z oddaniem służyć przybywającym tutaj pielgrzymom.
Ostatni miesiąc życia Ojca Justyna był naznaczony krzyżem cierpienia, ze względu na bardzo intensywnie i szybko postępującą chorobę nowotworową.
O. Justyn zmarł przebywając w domu rodzinnym dnia 10 września 2025 roku, w 55 roku życia, w 35 roku życia zakonnego i 29 roku życia kapłańskiego.
Niech Królowa Pustelników, Pani Jasnogórska, którą gorąco umiłował i której służył, uprosi dla niego łaskę życia wiecznego i zaprowadzi do swego Syna, Jezusa Chrystusa. Niech odpoczywa w pokoju.
