„Moją ojczyzną jest Kościół” - podkreślają. Dziewięciu prezbiterów Zakonu Paulinów obchodziło na Jasnej Górze 30. rocznicę kapłaństwa. To również czas, by odnawiać pokorną służbę Bogu na wzór patrona ich kapłańskiej drogi św. Jana Chrzciciela. Na co dzień są też m.in. misjonarzami, wykładowcami, katechetami, proboszczami, kapelanami wojskowymi czy muzykami.
Mszy św. dziękczynnej przewodniczył o. Arnold Chrapkowski, przełożony generalny Zakonu Paulinów.
O tym, że choć czasem drzwiami do powołania bywają trudne doświadczenia, to zawsze wchodzi się w nie przez Bożą miłość - zapewniał o. Mariusz Tabulski, obecnie rektor paulińskiego seminarium i przeor na krakowskiej Skałce. W jego przypadku było to odrzucenie np. z piłkarskiego klubu, gdzie grał, „Jagiellonia Białystok”, czy ze zgromadzenia werbistów, tu odrzucono jego dokumenty przez pomyłkę. - Nie miałem jeszcze wtedy łaski żywej wiary. To wszystko pozwoliło mi znaleźć Jezusa – opowiadał zakonnik, wyznając, że za wielką łaskę poczytuje sobie to, że nie miał nigdy później wątpliwości w odkrytym paulińskim i kapłańskim powołaniu.
O. Nikodem Kilnar zapragnął zostać paulinem, gdy jako 12-latek, podczas pielgrzymki z rodzicami, zobaczył zakonników na Jasnej Górze. Wstąpił do zakonu jeszcze jako 16-latek, potem kontynuował nauki, po święceniach kapłańskich był misjonarzem w Afryce. Teraz jest duszpasterzem muzyków kościelnych w Polsce z ramienia Episkopatu, koordynatorem wielorakich muzycznych projektów związanych z jasnogórską muzyką dawną, służy też rodzinom w kryzysie. Przyznał, że bardzo owocny był dla niego okres misyjny. – Doświadczyłem wtedy misyjności Kościoła, że każdy kapłan jest wyświęcony dla Kościoła. Moją ojczyzną jest Kościół katolicki, a więc tam, gdzie pośle mnie opatrzność Boża, chcę iść i angażować się całym sercem – zapewniał o. Nikodem.
O. Krzysztof Ościłowski wykładający patrologię w paulińskim seminarium duchownym odnosząc się do dzisiejszej uroczystości, w której Kościół wspomina narodziny św. Jana Chrzciciela, zaznaczył, że tak jak ten prorok był głosem zapowiadającym Chrystusa, tak wciąż niezmiennym zadaniem kapłana jest głosić i przygotowywać innych, by mogli Go przyjąć. - By Jezus wzrastał, a ja bym się umniejszał - wyznawał Jan Chrzciciel, więc to też jest motywacja naszego działania, tym bardziej, że to kapłaństwo, które otrzymaliśmy nie jest czymś, co nam się należy, ale jest przede wszystkim darem od Boga i mamy tę świadomość, przynajmniej ja – powiedział kapłan.
O. Jan Filipek, podprzeor klasztoru św. Barbary w Częstochowie na co dzień pracuje z młodzieżą. Świętuje nie tylko 30-lecie kapłaństwa, ale także trzy dekady pracy w szkole. Jak podkreślił, utożsamia się z podopiecznymi, chcąc im pomóc w ich słabościach, radościach i sukcesach, które odnoszą. Receptą na takie duszpasterstwo czy katechezę jest bycie przyjacielem młodych, a nie „kumplem”. I jak przyznaje zakonnik, choć nie jest to łatwe ze względu na różnicę pokoleń, to stara się w tym co robi, czerpać ze swojego patrona, św. Jana Bosko, który potrafił być przyjacielem młodzieży. Zauważył, że młode pokolenie czasem stawia Boga na drugim miejscu i trzeba im pomóc powrócić do tej właściwej hierarchii. By to uzyskać należy być „na bieżąco” w kwestiach dla młodych istotnych i ciekawych, chociażby jak Internet i media społecznościowe. Z uśmiechem przyznał, że jednym z pozytywnych owoców przebywania z młodymi jest to, że wcale nie siwieje, więc nie farbuje włosów.
Wśród jubilatów jest też o. Franciszek Meus, który po święceniach przez dwa lata posługiwał w Ukrainie, a teraz już od 28 lat w Kamerunie. - Mamy tam Obraz Matki Bożej Jasnogórskiej nazywanej też Czarną Madonną. Staramy się w jakiś sposób zaprowadzać tam kult maryjny, mówiąc też tym ludziom o tym, że jest to ich Matka – Czarna Madonna, i oni też powinni poczuć się Jej dziećmi w sposób jeszcze bardziej dotykalny – mówił o. Franciszek.
30. rocznicę kapłaństwa obchodzili też o. Kazimierz Kogut, o. Krzysztof Rodak, Józef Stępień, o. Kamil Szustak.
W homilii o. Arnold Chrapkowski podkreślił, że choć każdy z zakonników ma swoją indywidualną historię życia, to dzisiaj szczególnie wspólna jest im wdzięczność i radość. - Chyba wszyscy doświadczamy tego, że nie ma piękniejszego powołania, niż być z ludźmi w najistotniejszych sprawach ich życia, by żyć ludzkim życiem. Nie jesteśmy obok tego życia, ale służymy temu życiu – mówił Generał Paulinów. Przypomniał, że w odkrywaniu Boga w codzienności pomaga postawa wdzięczności, bo ona uświadamia, że nie jesteśmy jedynymi sprawcami własnej wiedzy czy sukcesów, ani jedynymi kowalami swojego losu. - Ostatecznie wszystko wypływa z bezwarunkowej, absolutnej miłości Boga do nas – powiedział o. Chrapkowski.
Zakon Paulinów wywodzi się z Węgier, powstał w XII wieku. Obecnie prawie pół tysiąca zakonników posługuje na 4 kontynentach w 17 krajach. Sercem Zakonu jest Jasna Góra, a jego główną misją jest życie kontemplacyjne, jak głosi ich dewiza, „sam na sam z Bogiem” oraz apostolskie, głównie przez głoszenie Słowa Bożego, sprawowanie sakramentu pokuty i pojednania oraz krzewienie kultu Matki Bożej Jasnogórskiej.
Mirosława Szymusik, Maria Kopacka-Fornal
