Wielu z dzisiejszych maturzystów to „dzieci Światowych Dni Młodzieży w Krakowie”, na które zabrali je w 2016r. rodzice. Największą grupą „pielgrzymów przed maturą” na Jasnej Górze są dziś młodzi z diec. opolskiej – przyjechało ok. 800 osób. Towarzyszą im wychowawcy i katecheci. Dziękują Papieżowi Franciszkowi, że pokazywał im, by „nie patrzeć na życie z balkonu, nie być młodymi mumiami, ale otworzyć klatki i wyfrunąć”.
Jak mówi ks. Piotr Kłonowski diecezjalny duszpasterz młodzieży „przyjechaliśmy nie tylko w sprawie matury, ale przede wszystkim przyjechaliśmy po odwagę na czas podejmowania trudnych i ważnych decyzji. Te decyzje są kluczowe, bo zdaniem duchownego, wielu młodych jest krótkodystansowcami, mają pomysły na siebie na jakieś pięć lat, nie patrzą na życie w dalszej perspektywie, są zakorzenieni, ale dość płytko. – Nie chcę, aby to wybrzmiało jak ich ocena, bo nie jestem tu ekspertem, ale tak to bywa. Aczkolwiek młodzi też są realistami, którzy nie boją się marzyć. Dlatego podczas tej pielgrzymki chcemy ich zachęcić, by nie bali się ryzykować – dodaje. Ks. Kłonowski wyznaje, że wielką radością dla duszpasterza jest widzieć, jak młodzi zostawiają swoje lęki i „idą w stronę życia”. Podkreśla, że wiele młodym i ich duszpasterzom podpowiadał Papież Franciszek. Przywołując adhortację „Christus vivit” (Chrystus żyje), będącą podsumowaniem synodu biskupów na temat młodzieży z października 2018 r., wskazuje, że jest ona inspiracją dla młodych, których papież zachęca, by rezygnowali z tego, co najlepsze w ich młodości, nie patrzyli na życie z balkonu, nie mylili szczęścia z kanapą, ryzykowali, nawet, jeżeli będą popełniali błędy, by nie stawali się młodymi mumiami, ale otwierali klatki i wyfruwali.
Róża z Katolickiego Liceum w Opolu była jako dziecko w Krakowie na spotkaniu z Ojcem Świętym Franciszkiem z młodzieżą świata w 2016r. Zabrał ją tata. – Papież Franciszek zawsze będzie w moim sercu. Był dla mnie człowiekiem wyjątkowym, który pamiętał o tych najuboższych, i pamiętał o nas, młodzieży. Te jego słowa do nas i o nas, żebyśmy wstali z kanapy wciąż jest dla mnie motywacją do życia – mówi maturzystka. Ma już określone plany na przyszłość, chce studiować informatykę i pięknie, i ciekawie żyć.
Paweł Rynkiewicz jest maturzystą z Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. ks. dr. Jana Dzierżona w Bogdańczowicach. Jest papieżowi Franciszkowi wdzięczny za przesłanie nadziei w przeżywanym Roku Jubileuszowym. Przyznaje, że nie brakuje teraz stresów związanych z maturą czy lęku o przyszłość, dlatego stawianie w centrum nadziei jest dla niego bardzo ważne, „daje wielką motywację do działania”.
Łukasz z Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kilińskiego w Krapkowicach chce być prawnikiem. On też jako dziecko był z rodzicami w Krakowie na spotkaniu z Franciszkiem. Ciekawił go jako człowiek, papież spoza Europy.
Maturzystom towarzyszył opolski biskup pomocniczy Waldemar Musioł. - Przybyliśmy tu dziś w Roku Jubileuszowym - jako pielgrzymi nadziei, nadziei na dobrze zdaną Wasza maturę i nadziei na szlachetną i dobrą Waszą przyszłość – mówił bp Musioł. Zachęcał młodzież do odważnego spojrzenia w przyszłość, a to będzie możliwe, „jeśli uszanujemy przeszłość teraźniejszość oraz wszystkie jej okoliczności i wyzwania” i poważnie potraktujemy.
Prosił młodzież, wierząc, że to jest i ich potrzeba serca, by „razem podziękowali Bogu za zmarłego Papieża Franciszka, który „był częścią naszej wspólnej przeszłości”.
- Wasza obecność na Jasnej Górze to dowód, że Bóg nie jest dla Was baśnią, a wiara w Niego -mrzonką, ale traktujecie Go poważnie i wierzycie w Jego Mądrość i Miłość – mówił dalej opolski biskup pomocniczy i prosił młodych, by wiary i nadziei z nią związanej nie zachowywali jedynie dla siebie, a doświadczeniem bliskości z Jezusem zechcieli odważnie dzielić się z innymi – jak uczniowie z Emaus.
Słowami Papieża Franciszka z jego Orędzia na 38. Światowy Dzień Młodzieży bp Musioł zwrócił się do maturzystów: Drodzy młodzi, nie bójcie się dzielić ze wszystkimi nadzieją i radością Chrystusa Zmartwychwstałego! Strzeżcie iskry, która została w was zapalona, ale jednocześnie nieście ją naprzód. Zobaczycie, że będzie wzrastała! Nie możemy zatrzymać chrześcijańskiej nadziei dla siebie jako pięknego uczucia, ponieważ ona jest przeznaczona dla wszystkich. Bądźcie blisko zwłaszcza tych waszych przyjaciół, którzy na pozór się uśmiechają, ale w swoim wnętrzu płaczą, będąc ubogimi w nadzieję. Nie dajcie się zarazić obojętnością i indywidualizmem: pozostańcie otwarci, jako nurty, którymi może płynąć nadzieja Jezusa i rozprzestrzeniać się w środowiskach, w których żyjecie.
Mirosława Szymusik
