Pieszo, biegiem czy rowerem. Nieważne o jakim środku lokomocji pomyślimy, nieważne, jakie miejsce wybierzemy na start, cel będzie jeden – Jasna Góra. I choć odległości mierzone w kilometrach mogą drastycznie się różnić, a ilość dni pielgrzymowania nawet czasem trochę przerażać, to ten najważniejszy moment, finał, osobiste spotkanie, zmierzenie się sam na sam ze wzrokiem Matki, Tej, która od wieków króluje na Jasnej Górze, dla każdego pozostaje najbardziej intymnym i najważniejszym. Nieważne, że w tłumie sióstr i braci, że może tylko przez kilkadziesiąt sekund, to wystarczy, by wynagrodzić wszystko, a chyba jeszcze bardzie rozbudzić chęć i pragnienie, by za rok tu powrócić.
I choć wielu sceptyków już upatrywało kres pieszego pielgrzymowania i ogłaszało koniec ery chrześcijaństwa, to codzienność pokazuje, że może zmieniają się charakterystyki pielgrzymek, może zmieniają się środki lokomocji, ale to pragnienie doświadczenia wspólnoty wiary, w radości dzielenia, w trudzie, czasem spiekocie dnia czy deszczu, nie ginie a wręcz odwrotnie zdaje się rozwijać. Taką nadzieją napawa widok tysięcy młodych małżeństw z dziećmi, widok tysięcy młodych twarzy rozpromienionych radością wiary, którą najlepiej przeżywa się we wspólnocie, wspólnocie Kościoła, o czym przypomina hasło roku duszpasterskiego w Polsce, które stało się hasłem większości tegorocznych kompanii. Są też i ci najwierniejsi, wędrujący od dziesięcioleci i szczęśliwi, że mają komu przekazać pielęgnowane od lat tradycje.
W tym roku na Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na Jasną Górę w sierpniu w 55 grupach przyszło ponad 50 tys. wiernych. W 32. grupach rowerowych przyjechało prawie 2 tys. cyklistów, a ok. 100 pielgrzymów wybrało się w sztafecie biegowej. Nie zapominajmy o tysiącach tych, którzy z różnych względów wzięli udział w jednym lub tylko kilku etapach, korzystając z możliwości sztafetowego pielgrzymowania. Pamiętamy również o tysiącach duchowych pielgrzymów, którzy modlitwą i cierpieniem, a czasem samotnością wspierają tych, którzy fizycznie udali się w drogę.
Zakończone w ostatnich dniach Igrzyska Olimpijskie wzbudziły w nas na nowo zamiłowanie do sportu i ducha rywalizacji, nie dziwi więc, że pewnie pytany, jak wygląda podium?
Nawiązując do tego, trzeba przyznać, że „podium” pozostaje od kilku lat niezmienne. Najliczniejsza była - 45. Radomska Pielgrzymka Piesza – 6 tys. 135 osób, na drugim miejscu 43. Krakowska Pielgrzymka Piesza – 6 tys. osób i wreszcie 313. Warszawska Pielgrzymka Piesza – 4,1 tys. osób.
Najdłuższy szlak pokonały:
- 41. Pielgrzymka Szczecińsko-Kamieńska: grupy z Pustkowa - 652 km w 20 dni i ze Świnoujścia - 640 km w 19 dni
- 43. Pielgrzymka Kaszubska - grupa wyruszająca z Helu - 638 km w 19 dni
- 32. Pielgrzymka Ełcka: grupa z Suwałk - 560 km w 17 dni.
Tradycyjnie dodajmy, że w 7. pielgrzymkach z Warszawy przyszło w sumie ponad 10 tys. pątników.
Były to:
- 313. Warszawska Pielgrzymka Piesza
- Warszawska Pielgrzymka Piesza Akademickich Grup „17”
- 44. Warszawska Akademicka Pielgrzymka Metropolitalna
- 31. Pielgrzymka Żołnierzy
- 18. Piesza Ogólnopolska Pielgrzymka Strażaków
- 33. Pielgrzymka Niepełnosprawnych i Rodzin
- 41. Warszawsko-Praska Pielgrzymka Piesza
Już za kilka dni ponownie wyruszą wierni, aby dzielić się wiarą i świadectwem życia na szlaku pątniczym. Od 17 sierpnia zaczną przybywać pielgrzymi, aby uczcić Najświętszą Maryją Pannę w Jej Jasnogórskim Wizerunku w uroczystość 26 sierpnia.
O. Michał Bortnik
