„Jakbyśmy w jeden dzień przyjechali” - II Pielgrzymka Rowerowa Diecezji Siedleckiej
- Modlitwa, wzruszenie, radość, że już u celu – to odbiera wszelki ból i zmęczenie – zapewniali. Ponad 100 uczestników II Pielgrzymki Rowerowej Diecezji Siedleckiej na Jasną Górę przejechało 350 kilometrów. Najmłodszy pątnik to 8-latek, najstarszy ma 78 lat. - Tutaj bije serce Polski. Trzeba tu być i modlić się za Ojczyznę w tych trudnych czasach – powiedział główny przewodnik pielgrzymki ks. Bogumił Lempkowski.
Na jasnogórskich Błoniach rowerzystów powitał biskup pomocniczy diec. siedleckiej Grzegorz Suchodolski. Z modlitwą i pieśnią „Czarna Madonna” rowerzyści oddali hołd Matce Bożej. Potem była krótka chwila na pamiątkowe zdjęcia, a rowery „popilnował św. Prokop”. To figura czeskiego świętego zanurzona wśród kasztanowców. Tutaj chętnie zmęczeni w okresie letnim „łapią cień”.
- To piękny moment – mówił na chwilę przed powitaniem pątników bp Suchodolski. Wyraził radość, że wierni tak chętnie wzięli udział w pielgrzymce diecezjalnej, zorganizowanej po raz drugi, oprócz szeregu małych pielgrzymek parafialnych. – Przyjeżdżają tu, by złożyć u Matki Najświętszej przede wszystkim swoje serce, swoje życie i otworzyć się także na nieprzewidzialne łaski. Wiemy z czym jedziemy, ale nie wiemy z czym wyjedziemy, bo przecież łaska Boża chce nas prowadzić dalej niż nawet my sami myślimy – mówił duchowny.
W pielgrzymce przyjechało 115 osób, to więcej niż rok temu.
Damian na pielgrzymkę rowerową do Częstochowy zdecydował się po raz pierwszy, bo przyznaje chciał doświadczyć właśnie takiej wspólnoty w wymiarze Kościoła diecezjalnego. - Tym bardziej, że słyszałem, że poprzednia była tak bardzo udana i wiele osób mnie zachęcało. W sumie to nie musieli zbyt długo mnie zachęcać, ale po ich opowieściach nabrałem ochotę, żeby tu przyjechać. Oczywiście wiozę też swoje intencje do Matki Bożej Częstochowskiej – uśmiecha się pątnik. Chwalił ciekawe konferencje na trasie i tematykę o nadziei.- Można było naprawdę duchowo się wzbogacić. I oczywiście przełamać swoje słabości, przełamać pewne braki – stwierdził rowerzysta.
- Pielgrzymka rowerowa jest jak życie, raz z górki, raz pod górkę ,ale warto – podsumował Ireneusz Charuta z Siedlec. Dotąd chodził w pieszych pielgrzymkach, w tym roku dostał 5 dni urlopu, to tyle ile trwała pielgrzymka rowerowa.
- Przyjechałam podziękować za wszystko co mam. Bardzo się cieszę – mówiła głęboko wzruszona, ale i radosna Emilka. Zdaniem pątniczki pielgrzymka za szybko minęła; „jakbyśmy w jeden dzień przyjechali”. Żartowała, że poznała tutaj przyszłą teściową. Kobiety się poznały, polubiły, i wszystko ustaliły, ale syn „przyszłej teściowej” jeszcze o niczym nie wie. Emilkę na pielgrzymkę namówiła koleżanka z pracy, którą wcześniej namówiła z kolei jej koleżanka nazywana w opowieści „cichą bohaterką tej historii pielgrzymkowej”.
Ks. Bogumił Lempkowski ma za sobą dziesiątki tysięcy przejechanych kilometrów, między innymi samotną rowerową pielgrzymkę dookoła Polski w intencji Ojczyzny czy wyprawę na oddalony o 2705 kilometrów Nordkapp - Przylądek Północny w Norwegii. Zapytany o szlak jasnogórski, nie krył wzruszenia. - Tutaj bije serce Polski, więc każdy powinien tu być w różnej formie i modlić się za Ojczyznę w tych trudnych czasach – powiedział „dowodzący” pielgrzymkowa grupą.
- Grupa zdyscyplinowana. Dojechaliśmy bezpiecznie. Misja spełniona – oceniła Anna odpowiedzialna za kierowanie ruchem. Podziękowała wszystkim kierowcom za życzliwość dla pielgrzymów-rowerzystów na trasie.
Jutro, w niedzielę 20 lipca pielgrzymi uczestniczyć będą w Mszy św. w Kaplicy Matki Bożej pod przewodnictwem bp. Grzegorza Suchodolskiego.
A wczesnym niedzielnym popołudniem dotrze największa rowerowa pielgrzymka diecezjalna – tarnowska, w niej ponad tysiąc osób.
Mirosława Szymusik
