W intencji polskich emigrantów, ich duszpasterzy, a także całej Polonii świata modlić się będą dziś na Jasnej Górze uczestnicy 40. Jasnogórskiej Nocy Czuwania. Odbędzie się ona pod hasłem „Emigracja ostoją zdrowej wiary”. Pielgrzymkę organizują księża z Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej i Siostry Misjonarki Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej, którzy głoszą Ewangelię wśród rodaków na całym świecie.
To będzie czas modlitwy, by z mocą Bożego Ducha strzec wspólnego dziedzictwa, jest nim wiara, a w niej umiłowanie Maryi. Jej Wizerunek jest tym co identyfikuje i jednoczy Polaków.
Noc Czuwania rozpocznie się o godz. 18.00 rejestracją grup pielgrzymkowych w Auli o. Kordeckiego. Następnie, o godz. 18.30 odbędzie się „Wieczór Pielgrzymów”. O godz. 20.00 rozpocznie się czuwanie w Kaplicy Cudownego Obrazu, różaniec w intencji powołań kapłańskich i zakonnych poprowadzony przez nowicjat Towarzystwa Chrystusowego. O 21.00 Apel Jasnogórski, a po nim, o 21.30 rozpocznie się czuwanie. O godz. 23.00 sprawowana będzie Eucharystia pod przewodnictwem abp. Stanisława Gądeckiego. O godz. 2.15 odbędzie się droga krzyżowa. Noc Czuwania zakończy się o godz. 3.00.
Spotkanie odbędzie się pod hasłem: „Emigracja jako ostoja żywej wiary”. Przesłaniem spotkania stały się słowa kard. Augusta Hlonda, założyciela Chrystusowców, z jego Listu pasterskiego „O zadaniach katolicyzmu wobec walki z Bogiem” (Poznań, Środa Popielcowa 1932) : „Komunia święta będzie nam codziennym „chlebem mocnych”. Modlitwa wytchnieniem. Cierpienie radością. Niebo zapłatą”.
Ks. Sebastian Stawierej zwrócił uwagę, że tegoroczny temat jest kontynuacją myśli z przed roku, kiedy mowa była o powołaniu emigranta katolika, którym jest świadectwo życia chrześcijańskiego w tych środowiskach, w których przyszło im żyć. Zauważył, ze Kościół polski na emigracji jest dynamiczny i widać to zwłaszcza po pandemii, która też w tym obszarze wiele zmieniła.
Według obserwacji duszpasterzy zauważyć można wzrost nawróceń, powrotów do Kościoła, nieraz po kilkudziesięciu latach. Także wiara wśród wielu staje się mocniejsza, bo napotyka trudności, które muszą pokonywać, np. starając się o regularne uczestnictwo we Mszy św. - Niektórzy mówią wprost, że „musiałem wyjechać za granicę, żeby Boga poznać”. I w takich warunkach ta wiara staje się ostoją, ważne staje się to, co kiedyś wyniosło się z rodzinnych domów. Można się nauczyć od Polaków na emigracji zdrowej wiary, skoro potrafią przejechać 2 godziny na Mszę św. Tutaj w Polsce kościół na każdym rogu – mówi chrystusowiec. Ks. Stawierej zwrócił też uwagę, że wiara Polaków na emigracji jest mocno i zdrowo związana z poczuciem tożsamości narodowej, z patriotyzmem. - Matka Boże Częstochowska niemal w każdym domu polskim na emigracji jest obecna i z opieką, i z łaskami, i w obrazie jasnogórskim. I to jest takie przywiązanie jako do symbolu narodowego. To ciekawe, ale dla Polaka na emigracji hasło Polak-katolik wcale nie jest śmieszne, puste czy prześmiewcze. To dla Polaka emigranta wartość – wskazuje duchowny i podkreśla, że dla rodaków żyjących poza Polską sięganie po wiarę dziadków, ojców jest budowaniem swojej tożsamości. Chcą by sakramenty sprawowano w języku polskim, by mogli modlić się po polsku.
- Powołanie chrystusowca jest trudne, bo to nie tylko powołanie do życia zakonnego i kapłaństwa, ale w nie wpisana jest także emigracja - mówi kleryk pierwszego roku Oskar Sarba. W czasie rozeznawania powołania kluczowe dla niego stało się skorzystanie z posługi duszpasterskiej chrystusowców podczas wyjazdu do Hiszpanii. - Wyjechałem w ramach Erasmusa w technikum, przez miesiąc mieszkałem w Hiszpanii i nie znając języka hiszpańskiego, musiałem też chodzić do kościoła. Pracowali tam chrystusowcy. Chodziłem na Mszę po polsku, spowiadałem się po polsku i to mnie zbudowało duchowo, pokazując, że mimo pozostawania tak daleko od Ojczyzny, mogę z sakramentów korzystać w języku polskim. Tak postanowiłem, że skoro ten ksiądz poświęcił się, wyjechał kilka tysięcy kilometrów od Polski, po to żeby towarzyszyć rodakom, którym jest na pewno ciężko na emigracji, to stwierdziłem, że ja też tak chcę – opowiadał o swoim powołaniu Oskar.
Diakon Wiktor Stankiewicz pochodzi z parafii prowadzonej przez chrystusowców w Pyrzycach na Pomorzu Zachodnim. Do tej pory miał możliwość przez miesiąc posługiwać wśród Polaków w Holandii. Tam zobaczył, jak rodacy potrzebują „swojego” księdza. - Zobaczyłem jak duża potrzeba wspólnoty. I myślę, że to czuwanie, które tutaj organizujemy, jest takim miejscem, kiedy właśnie wspólnoty można doświadczyć, bo zjeżdżają się Polacy nie tylko z kraju, ale z zagranicy – mówił diakon.
Ocenia się, że poza granicami Polski żyje około 18-20 mln Polaków i osób polskiego pochodzenia.
Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej założył w 1932 r. kard. August Hlond zatroskany o losy emigrujących Polaków. Ten wielki Prymas Polski mawiał: „Na wychodźstwie polskie dusze giną”. Księża chrystusowcy oprócz posługi duszpasterskiej troszczą się oni o podtrzymywanie ducha patriotycznego, życia społecznego i polskiej kultury.
Mirosława Szymusik
