W 66. grupach na Jasną Górę dotarło półtora tysiąca rowerzystów zjednoczonych w 20. Ogólnopolskiej Pielgrzymce Rowerowej. Niektórzy przyjechali z bliska, inni z dalszych stron, bo aż z Pomorza. Byli młodsi, ale nie zabrakło też seniorów. Do Maryi przybyli jako „Pielgrzymi Nadziei”.
Rowerzyści modlili się podczas Mszy św. na Szczycie, której przewodniczył i kazanie wygłosił bp Jan Glapiak, biskup pomocniczy poznański. - Największą pociechą i największą radością jest dla nas obecność naszej możnej i najmilszej Matki – powiedział, powołując się na św. Dominika Savio. Przypomniał, że Jezus, który wcześniej pozwolił nam nazywać Boga także naszym Ojcem, umierając na krzyżu, ofiarował Maryję jako Matkę dla nas wszystkich. Biskup przypomniał także o potędze modlitwy różańcowej, która jest napełnianiem się pokojem. Zaznaczył też, że Matka wskazuje na swojego Syna. Syna, który daje nam Siebie w Słowie oraz Chlebie i Winie podczas Eucharystii, w sakramencie Pokuty i Pojednania, ale także poprzez Dary Ducha Świętego.
Obecność i towarzyszenie buduje
Ks. Tomasz Szumowski, współorganizator zachęcał kapłanów do podejmowania trudu pielgrzymowania na rowerze, który przyczynia się do budowania wspólnoty. Podkreślił, że dzięki „stawaniu się jednym z pielgrzymów” kapłan musi skonfrontować się także ze sobą i często swoimi fizycznymi słabościami. Dzięki temu jednak ma szansę otworzyć się na innych pielgrzymkowych współbraci i dostrzec, że chociażby potrzebują oni obecności i rozmowy. - Niekoniecznie muszą być to tematy wiary. I tu kapłan mógłby bardzo wiele uczynić na rzecz budowania jedności i wspólnoty – powiedział dodając, że ksiądz wtedy, ma największą rolę do odegrania wśród ludzi, którzy biorą urlop i poświęcają się, bo chcą zaczerpnąć z ducha wiary.
Folklor i zaangażowanie
W grupie z Orawy przyjechał Janusz. Z dumą prezentował na koszulce tradycyjny podhalański wzór. Pielgrzymka dla niego jest szansą na pokazanie innym dumy ze swojej wiary, ale też z korzeni. Przyznał, że obecność kapłana podczas rekolekcji w drodze jest znaczącym wsparciem, a bez niego byłoby zdecydowanie trudniej.
Z orawskimi cyklistami przyjechał ks. Piotr Grotowski. Podkreślił, że duchowny powinien przeżywać wszystko to, co przeżywają jego parafianie. – Kapłan na pielgrzymce może odprawić Mszę św. i wyspowiadać wszystkich, którzy tego potrzebują – powiedział. Przyznał, że jako do mieszkańca Podhala, przemawia do niego przenośnia, jakiej użył papież Franciszek, że kapłan powinien być „między owcami”. Ksiądz Grotowski pielgrzymuje ze „swoimi” wiernymi; dziś przyjechał na rowerze, a w sierpniu przyjdzie na pieszo. Parafianom towarzyszy także w nietuzinkowych formach pielgrzymek po pobliskich sanktuariów – na motocyklach i… kładach.
Pielgrzymkowa różnorodność
Na rowery wsiedli także seniorzy. Grupa z Ożarowa Mazowieckiego dała świadectwo, że pesel to tylko cyferki, a naprawdę liczy się duch. Z dystansem do siebie chwalili się, że średnia wieku w ich sześcioosobowej grupie wynosi 70 lat.
Renata Kwiatkowska w rowerowej pielgrzymce jechała już 13 raz. Dodała, że jako grupa nie potrzebują samochodu, który będzie wiózł ich pielgrzymkowy dobytek, ponieważ sami wiozą go w sakwach. W sercach natomiast wiozą różnorodne intencje.
Mieczysław Bińczak, cyklista liczący sobie 82 wiosny, na rowerze pielgrzymuje także 13 raz. Nie jest to jedyna forma rekolekcji w drodze na jaką się zdecydował w swoim życiu. – Pieszo to chodziłem bardzo dużo razy – podkreślił przyznając, że za każdym razem w sercu przynosił na Jasną Górę swoich najbliższych.
To nie koniec pielgrzymek rowerowych zmierzających na Jasną Górę. Jutro na Jasną Górę dojedzie jedna ze starszych i mająca najwięcej kilometrów do pokonania - Szczecińska Pielgrzymka Rowerowa. Pielgrzymowanie cyklistów trwać będzie do końca wakacji.
Maria Kopacka-Fornal
