Spotykał się ze świętymi i błogosławionymi. Swoje życie i powołanie zawierzył Pani Jasnogórskiej. Dziś o. Józef Płatek dziękuje za 65 lat kapłaństwa. Paulin dwukrotnie był generałem Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika. Pełnił także funkcje przeora klasztorów w Warszawie, Krakowie i na Jasnej Górze.
O. Płatek podkreślił, że Matka Boża dodawała mu sił na drodze jego życia i powołania. Jak zapewnił: „Pani Jasnogórska jest moją niezawodną pomocą. Podczas wielu trudnych chwil prosiłem: Maryjo dopomóż”.
– Dziś czuję wielką wdzięczność wobec samego Boga, że pozwolił mi przeżyć 65 lat kapłaństwa, bo jest to niedoceniony dar. Bardzo dużo zawdzięczam Matce Bożej. To Ona obudziła moje powołanie, gdy jeszcze byłem chłopcem. Jej zawierzyłem moje kapłaństwo i nigdy się nie zawiodłem. Cały czas czuję Jej bliskość – mówił paulin. Dodał z uśmiechem, że choć mówi się starość Bogu się nie udała to jest wręcz przeciwnie - „Jest to piękny wiek na refleksję nad swoim własnym życiem i przygotowanie do wieczności”.
Paulin zauważył, że towarzyszy mu także wdzięczność za wszystkich ludzi, których spotkał na drodze swojego powołania, wykładowców, profesorów, dobrych kapłanów i duchowych przewodników.
O. Józef Płatek był przeorem klasztorów w Warszawie, Krakowie i na Jasnej Górze.- Już 3 lata po święceniach kapłańskich zostałem zastępcą Przeora w Warszawie, który chorował. Musiałem także zorganizować Warszawską Pieszą Pielgrzymkę na Jasną Górę, a to były trudne czasy. Władze komunistyczne próbowały tę pielgrzymkę zlikwidować. Pozwolenia na jej przejście były obwarowane licznymi restrykcjami, ale Bóg pomagał i udało się znaleźć ludzi, którzy zaangażowali się w jej organizację – opowiadał paulin. Dodał, że za udział „w zabronionej pielgrzymce” w której uczestniczył 6-15 sierpnia 1963 roku był prześladowany przez komunistyczne władze i ukarany karą grzywny.
Paulin został mianowany Generałem Zakonu Paulinów przez Prymasa Polski kard. Wyszyńskiego. Dekret ten z 21 maja 1979 roku potwierdził Ojciec Święty Jan Paweł II. Po sześciu latach kapituła generalna wybrała o. Józefa Płatka na kolejne lata. Posługiwał on w trudnych dla Ojczyzny i Kościoła czasach stanu wojennego i gwałtownych przemian politycznych.
Były generał opowiadał, że w swym posługiwaniu pragnął ożywić kult i nabożeństwo do Matki Bożej, powołał także specjalną komisję do spraw konserwacji Cudownego Obrazu, a także osobiście przewodniczył Apelowi Jasnogórskiemu wprowadzając codzienne specjalne rozważania.
Paulin zwrócił uwagę, że choć pełnił wiele ważnych funkcji to najpiękniejszą służbą jest dla niego posługa w konfesjonale „którą ceni ponad wszystkie urzędy”. Także jego prace dyplomowe i wydane książki skupione były właśnie wokół sakramentu pokuty i pojednania. Wychowała wiele pokoleń paulińskich spowiedników.
O. Płatek zachęca, by ludzie pamiętali, że mimo trosk i życiowych zakrętów wszystko można rozwiązać z Bożą pomocą.
O. Józef Stanisław Płatek urodził się 8 maja 1936 r. w Damicach koło Krakowa. Po egzaminie maturalnym wstąpił do zakonu paulinów. W latach 1954-1960 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Metropolitalnym Seminarium duchownym w Warszawie, po których przyjął na Jasnej Górze święcenia kapłańskie. Studiował w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, którą ukończył doktoratem. Był wykładowcą teologii moralnej w Wyższym Seminarium Duchowym Paulinów w Krakowie na Skałce oraz w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie. Pełnił funkcje przeora klasztorów w Warszawie, Krakowie i na Jasnej Górze, dwukrotnie był Generałem Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika.
„ŚWIADEK ŚWIĘTYCH I BŁOGOSŁAWIONYCH”
O. Józef Płatek na drodze swojego życia spotkał wielu świętych i błogosławionych. Już, gdy był przeorem w klasztorze w Warszawie spotykał się z kard. Karolem Wojtyłą. Odbywało się to w trudnych dla Zakonu czasach. - Gdy próbowano zlikwidować klasztor w Amerykańskiej Częstochowie to właśnie z Bożą pomocą i Ojca Świętego udało się ten problem rozwiązać. To bardzo ważne miejsce, które integruje nie tylko Polaków w Stanach Zjednoczonych, ale też wiele innych narodowości - opowiadał paulin.
Były generał jest świadkiem papieskiego pielgrzymowania do Matki Bożej Częstochowskiej. Spotykał się ze św. Janem Pawłem II także podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1983 r., jeszcze w okresie stanu wojennego i przedłużonego Jubileuszu 600-lecia Jasnej Góry. – Ojciec Święty przemawiał do wiernych wskazując na jasnogórskie sanktuarium jako miejsce dźwigania się ludzi z różnych słabości – przypomniał paulin i zwrócił uwagę, że św. Jan Paweł II wielokrotnie tego „doświadczenia jasnogórskich konfesjonałów” sam dotknął.
- Nigdy nie zapomnę wyjątkowego Apelu Jasnogórskiego z 19 czerwca 1983 r., w którym na zakończenie rozważań Jan Paweł II wspomniał o zamachu na swoje życie 13 maja 1981 r. na Placu św. Piotra - opowiadał o. Płatek. Na jego ręce papież Polak ofiarował jako wotum Matce Bożej przestrzelony i skrwawiony pas swojej sutanny. -Przekazując ten niezwykły dar, Ojciec Święty mówił wówczas, że już wprawdzie podczas pielgrzymki do Fatimy dziękował Maryi za uratowanie życia, ale czuje też duchową potrzebę pozostawienia na Jasnej Górze znaku tragicznego wydarzenia, bo przecież tutaj zawierzał siebie, Ojczyznę, Kościół i świat Matce Bożej - wspominał paulin.
Były generał opowiadał, że atmosfera poprzedzająca wizytę św. Jana Pawła II w Częstochowie była trudna, choćby ze względu na trwającą inwigilację. - Myśmy się trochę w klasztorze ubezpieczyli, nie wpuściliśmy żadnych władz, a Ojcu Świętemu wyznaczyliśmy dwa miejsca pobytu, w tym jedno zupełnie nowe, gdzie nie było szans na założenie podsłuchów. Atmosfera trudna, „dokuczliwa”, ale z przyjazdem Jana Pawła II poczuliśmy wszyscy nowego ducha, nadzieję, że Polska zmartwychwstanie - przypomniał.
Papież Polak na ręce paulina złożył także złotą różę. Jest to najwyższe rangą odznaczenie następcy św. Piotra dla maryjnego sanktuarium.
O. Józef Płatek był świadkiem także jasnogórskiej posługi kard. Wyszyńskiego. Najpierw spotkał się z nim w klasztorze w Warszawie, a później podczas Warszawskiej Pieszej Pielgrzymki. O. Płatek zwrócił uwagę, że pobytów Prymasa Polski na Jasnej Górze było znacznie więcej niż jest napisane w jasnogórskich kronikach. - Zawsze, kiedy przejeżdżał przez Częstochowę, wstępował do Matki Bożej. Czasem były to bardzo krótkie wizyty, żałuję, że one nie były odnotowywane, ale ja o nich też zaświadczam – mówi. Zaznaczył, że dla błogosławionego Jasna Góra była przede wszystkim domem Matki. Całe jego życie upływało w łączności z Jasnogórską Maryją.
Z bł. ks. Jerzym Popiełuszko o. Płatek zorganizował dwie, Pielgrzymki Ludzi Pracy na Jasna Górę. - Pamiętam, gdy władze zabroniły ks. Jerzemu przemawiania. Wówczas on powiedział, że kolejnej trzeciej pielgrzymki już nie doczeka, ale Solidarność będzie mogła swobodnie modlić się na Jasnej Górze – opowiadał były generał.
Bł. ks. Jerzy Popiełuszko na kilka chwil przed uprowadzeniem modlił się publicznie w kościele w Bydgoszczy: ‘Matko Boża Jasnogórska, módl się za nami, abyśmy wolni byli od żądzy odwetu i przemocy!’”. Informację o uprowadzeniu ks. Popiełuszki podano 20 października 1984 r. A 30 października ukazała się informacja o wyłowieniu jego ciała z Wisły.
O. Józef Płatek opowiadał, że także wielkim zaszczytem było dla niego spotkanie ze św. Matką Teresą z Kalkuty. - Miałem możliwość się z nią modlić i o wiele rzeczy też ją prosić. Kiedyś podczas rekolekcji powiedziała mi: Pamiętaj Chrystus jest najważniejszy. Pamiętaj, jak zwiążesz swoje życie z Nim to będziesz człowiekiem nadziei – podkreślał paulin. Matka Teresa z Kalkuty trzy razy była na Jasnej Górze. Po raz pierwszy w 1983 roku. W ciszy wpatrywała się w oblicze Matki Bożej. Później w księdze pamiątkowej napisała: „Maryjo Matko Jezusa bądź Matką dla każdego z nas. Pomóż nam być wszystkim dla Jezusa i świętymi jak Jezus. Niech Bóg wam błogosławi/ m. Teresa MC”.
O. Józef Płatek zwrócił uwagę, że każdy z tych świętych był człowiekiem zawierzenia i nadziei. Życzył, abyśmy byli ludźmi Nadziei i swoje życie oddawali Matce Najświętszej.
Maria Bareła-Gawenda
